Klepcorrosie is een van de belangrijkste oorzaken van klepfalen, corrosie kan worden verdeeld in zes typen, namelijk elektrische corrosie, corrosie met hoge temperatuur, spleetcorrosie, putcorrosie, intergranulaire corrosie en wrijvingscorrosie. Tijdens corrosie vinden chemische of elektrochemische reacties plaats op het grensvlak van het metaal, wat resulteert in de overgang van het metaal naar een oxiderende (ionische) toestand. Dit zal de sterkte, plasticiteit, taaiheid en andere mechanische eigenschappen van metaalmaterialen aanzienlijk verminderen, de geometrie van metaalcomponenten vernietigen, de slijtage tussen onderdelen, verslechtering van elektrische en optische fysische eigenschappen verhogen, de levensduur van apparatuur in het servicekleuring verkorten, zelfs branden, explosies en andere catastrofale ongevallen. Daarom is het noodzakelijk om metaalcorrosie te voorkomen. Hieronder zullen we u kennis laten maken met 6 soorten klepcorrosie.
1. Elektrische corrosie
Wanneer twee verschillende metalen in contact staan met en blootgesteld aan corrosieve vloeistoffen en elektrolyten, zorgt de galvanische stroom ervoor dat de anode corrodeer wordt die de stroom verhoogt. Corrosie is meestal gelokaliseerd in de buurt van het contactpunt. De vermindering van corrosie kan worden bereikt door electroplerende ongelijke metalen.
2. Corrosie op hoge temperatuur
Om het effect van oxidatie op hoge temperatuur te voorspellen, moeten we de gegevens testen: 1) metalen samenstelling, 2) atmosfeersamenstelling, 3) temperatuur en 4) belichtingstijd. Het is echter bekend dat de meeste lichte metalen (die die lichter zijn dan hun oxiden) een onbeschermde oxidelaag vormen die naarmate de tijd doorgaat. Er zijn andere vormen van corrosie op hoge temperatuur, waaronder vulkanisatie, carburisatie, enzovoort.
3. Crevice corrosie
Dit gebeurt in spleten, die de diffusie van zuurstof blokkeren, waardoor gebieden van hoge en lage zuurstof ontstaan die variëren in oplossingsconcentratie. In het bijzonder kunnen er smalle openingen zijn in de defecten van connectoren of gelaste gewrichten, die breed genoeg zijn (in het algemeen 0,025 ~ 0,1 mm) om een elektrolytoplossing te kunnen binnenkomen en een kortsluitgalvanische cel tussen het metaal in de gewrichten en het metaal buiten de gewrichten en het sterke lokale corrosie in de scheur te vormen.
4. Pitteren
Wanneer de beschermende film wordt vernietigd of de corrosieproductlaag wordt afgebroken, treedt lokale corrosie of putten voor. Membraanbreuk vormt een anode en een niet -vervangend membraan- of corrosieproduct werkt als een kathode, waardoor een gesloten circuit vrijwel wordt opgezet. Sommige roestvrijstalen staal zijn vatbaar voor putjes in aanwezigheid van chloride -ionen. Corrosie vindt plaats op het oppervlak van een metaal of op een ruwe locatie, vanwege deze inhomogeniteit.
5. Intergranulaire corrosie
Er zijn veel redenen voor intergranulaire corrosie. Het resultaat is een falen van bijna dezelfde mechanische eigenschappen langs de korrelgrens van het metaal. Intergranulaire corrosie van austenitisch roestvrij staal bij temperaturen van 800-1500 F zonder een goede warmtebehandeling of contactgevoeligheid is onderworpen aan veel corrosieve middelen (427-816 ° C). Deze toestand kan worden geëlimineerd door vooraf te gaan en te blussen tot 2000 F (1093 ° C), met behulp van roestvrij staal met laag koolstof (C-0.03 max) of gestabiliseerd niobium of titanium.
6. Fricition Corrosion
Uit de fysieke krachten van slijtage en breuk worden metalen opgelost door beschermende corrosie. Het effect hangt grotendeels af van kracht en snelheid. Overmatige trillingen of metaalbuiging kunnen vergelijkbare resultaten hebben. Cavitatie is een veel voorkomende vorm van corrosiepomp, spanningscorrosiebeschrak, hoge trekspanning en een corrosieve atmosfeer zullen metaalcorrosie veroorzaken. Onder de statische belasting overschrijdt de trekspanning van het metaaloppervlak het vloeistofpunt van het metaal en corrosie treedt op in het gebied waar de spanning is geconcentreerd. In metaal afwisselende corrosie en de oprichting van een hoge spanningsconcentratie van onderdelen en componenten, kan het vermijden van dergelijke corrosie worden bereikt door vroege stressverlichting gloeien of de selectie van geschikte legeringsmaterialen en ontwerpopties. Corrosie vermoeidheid. We associëren meestal statische stress met corrosie.
Stress kan leiden tot corrosiebraak en cyclische belasting kan leiden tot vermoeidheidscorrosie. Vermoeidheidscorrosie treedt op wanneer de vermoeidheidslimiet wordt overschreden onder niet-corrosieve omstandigheden. Verrassend genoeg, wanneer beide soorten corrosie tegelijkertijd aanwezig zijn, is de schade nog groter. Daarom gebruiken we de beste corrosiebescherming onder afwisselende stress.
Corrosie zal de klep uitschakelen en het hele project beïnvloeden. Dus balseming is noodzakelijk. Hieronder introduceren we 4 klep anti-corrosiemaatregelen.
1. Redelijke materiaalselectie, allerlei corrosieve media op verschillende materialen zijn niet hetzelfde, dus het kan voldoen aan de prestatie -eisen onder het uitgangspunt van de selectie van de overeenkomstige corrosieve mediamaterialen om machineonderdelen te maken, werken in deze middelgrote omgeving.
2. Oppervlaktebescherming, na een bepaalde behandeling zodat het oppervlak van het metaalmateriaal of zijn producten een beschermende laag vormen om het metaal en de media te voorkomen.
3. Mediumbehandeling, probeer de aard van het corrosieve medium te veranderen, om metaalcorrosie te voorkomen of te verminderen. Mediabehandeling is verdeeld in twee categorieën: men is om de schadelijke elementen in de media te verwijderen of te verminderen, zoals ontvochtiging, deoxidisatie, ontzilting, enzovoort; De andere is om corrosieremmers toe te voegen.
4. Elektrochemische bescherming, met behulp van kathodische bescherming of anodische beschermingsmethode om het metaal in de elektrolyt tegen corrosie te regelen of corrosie te verminderen.
Posttijd: JUL-28-2021